المدينة ذات العباءة الحمراء
Grad u grimiznom ogrtaču
Kırmızı Pelerinli Kent
Aslı Erdoğan’ın dünya çapında yankı uyandıran ikinci romanı Kırmızı Pelerinli Kent çoksesli kurgusu, virtüöz performansıyla sunulan alegorileri, atmosferi ve üstkurmaca stratejileriyle Bilge Karasu’nun Gece’siyle kıyaslanmıştır.
Otobiyografik roman, sürgün anlatısı, kent romanı, varoluş kaygısı üzerine deneme ve felsefi tefekkürü iç içe geçiren roman, şiirsel dili ve farklı anlatıcılarının lirizme ayarlanmış sesleriyle, Rio’nun tutku ve şiddet dolu sokaklarında bir ölüm kalım mücadelesini anlatıyor.
“Az sonra Rio sokaklarına çıkacaksınız. Korkunçluğunu her an duyuran bir varlığın menzilinde bir yolculuk olacak bu; ölümün kötü kokulu soluğu sürekli yüzünüzde; karanlık ve sapkınlıkla yüklü bir bakış hep sırtınızda…”
160 sayfa
İlk Baskı Yılı: 1998
Staden i den röda kappan
Asli Erdogans andra roman på svenska, Staden i den röda kappan, hyllades av en enig kritikerkår när den först utkom. Erdogan intervjuades i samband med utgivningen också av Babel, Kulturnyheterna, DN, SvD samt Efter tio på TV4 där hon fascinerade med såväl sitt författarskap som sitt eget förföljda livsöde i hemlandet Turkiet.
I Staden i den röda kappan är Rio de Janeiro lika mycket en karaktär som huvudpersonen Özgür. Det skitiga, farliga, dansande, våldsamma och tropiskt heta Rio där turkiska Özgür knappt lyckats överleva i två år. Nu har hon som enda mål att slutföra sin roman Staden i den röda kappan. Staden i den röda kappan, är ett starkt och intensivt kvinnoporträtt skildrat genom Erdogans magiska prosa och bildvärld.
Antal sidor: 213
Förlag: Rámus, 2010
Градът в алена пелерина
Йозгюр е бедна, гладна и на ръба на психически срив, с едно-единствено оръжие срещу Рио: да напише града, който ѝ е отнел всичко. Докато четем фрагментите от нейния незавършен роман (правилно се досещате, заглавието му е „Градът в алена пелерина“), който се превръща в „роман в романа“, нейната лична история постепенно добива контури.
В същото време, разказвачът описва един ден от живота на Йозгюр, който се оказва и нейният последен. Докато самата тя следва героинята на романа си Йо през фавелите, обредните ритуали на Кандомбле, насилието и сексуалността по улиците към собствената си смърт, разказвачът търси начин да се помири с живота, като път към катарзиса. Двата концентрични романа, границите между двата Рио – Рио на Йозгюр като метафора за смъртта и Рио като живот – започват да се размиват.
Брой страници: 166
Издателство: Парадокс, 2018
Aslı Erdoğan 